Als ik nu terug kijk op mijn leven vallen me een aantal dingen op.
Allereerst dat ik na de middelbare school een behoorlijk lange periode geen idee had welke richting ik moest kiezen. Ik had het vwo afgerond en had dus ongelooflijk veel keuze uit allerlei richtingen, maar echt een idee welke kant ik op moest, wist ik lange tijd niet. Het is lastig goed aan te voelen wat je met je leven wil, als je eigenlijk niet goed in je vel zit. Uiteindelijk, na twee jaar wikken en wegen, dwalen en twijfelen, heb ik me aangemeld voor de goudsmid opleiding. Na deze opleiding, die ik met succes heb afgerond, bleek al snel dat geld verdienen met sieraden maken heel lastig is. Puur uit praktische overwegingen ben ik toen de opleiding tandtechniek gaan doen. Bij deze opleiding was het fijn dat je vier dagen per week ging werken en één dag per week naar school ging. Ik ging gelijk geld verdienen!
Wat me opvalt, nu ik zo terug kijk op mijn leven, is dat ik, ondanks dat ik zo dwalende was, wel altijd voor ambachten heb gekozen. Zowel goudsmeden, als tandtechniek zijn beroepen, waarbij je met je handen werkt. Ook heb ik verschillende cursussen gevolgd om bepaalde schildertechnieken onder de knie te krijgen. Dit waren portret lessen, naaktmodellen en stillevens veelal met olieverf.
Ik heb lange tijd in verschillende tandtechnische laboratoria gewerkt als porseleinbakster, maar echt gelukkig werd ik er niet van. Wel had ik het grote geluk om de liefde van mijn leven op de tandtechniekopleiding te ontmoeten. Het mooie is, dat ik nog steeds met deze lieve man ben, we nu al tien jaar getrouwd zijn en we een hele lieve tweeling hebben gekregen van nu bijna zes jaar. ( mei 2020) Zodra het kon, ben ik parttime gaan werken, zodat
ik wat meer ruimte kreeg om te gaan ontdekken, wat ik nou eigenlijk echt wilde. Al gauw begon ik op mijn vrije dagen te schilderen.. Ik heb een hele schilderlijn met realistische schilderijen, van stillevens tot portretten.
Naast mijn realistische lijn begon ik ook aan mijn abstractere lijn. Deze schilderijen zijn op mijn site
te zien. Ik heb altijd al van dit soort abstract/figuratieve tekeningen gemaakt. Ook tijdens school/ studies/ telefoongesprekken zat ik vaak te tekenen. De zogeheten doodles.
Het leek me een uitdaging om deze doodles in het groot te gaan maken en niet meer te tekenen,
maar ze te gaan schilderen. Het zijn vaak fantasie afbeeldingen, waarbij je toch er iets figuratiefs in kan zien.
Vaak zie je in deze lijn van mijn schilderijen meerdere dingen in één afbeelding: het kan een koe zijn, of een hert, een draak of een kat. Het zit tussen realisme en surrealisme in. Dat maakt het
speels en daardoor kan je er lang naar kijken.
Het gaf me veel voldoening om aan deze doeken te werken.
En toen kwam opeens het moment dat ik de behoefte had om deze platte schilderijen om te
gaan zetten in 3D objecten. En wat ik nou zo bijzonder vind, nu ik dus terug kijk op mijn leven tot nu toe, is dat ik al bekend was met ambachten en dingen creëren. Al mijn technieken die ik op verschillende
opleidingen had geleerd, kwamen nu van pas en vielen samen. Zowel mijn goudsmid ervaringen, als mijn
tandtechniek ervaringen, als ook mijn schildertechnieken, bleken goed van pas te komen om zelfstandig aan de slag te kunnen gaan, ze samen te bundelen om te komen tot een beeld. Ik kon me opeens meer in de ruimte uitdrukken
en dit gaf een bevrijdend gevoel.
Ik kon opeens echt een object maken, wat ik tot dan toe slechts kon schilderen op een plat vlak.
Het gevoel dat al mijn ambachten ergens goed voor zijn geweest in combinatie met het
bevrijdende gevoel dat ik ervaar om nu 3D dingen te kunnen creëren, in plaats van op een plat vlak, maakt dat ik nu eindelijk het gevoel heb dat ik mijn roeping heb gevonden. En dat geeft -iedere keer als ik aan een beeld werk- een enorme kick.
Vaak als ik aan het werk ben, vergeet ik even de tijd en lijkt het soms alsof iets het van me over
neemt. Ik krijg wel eens de vraag of ik van tevoren schetsen maak van mijn beelden, maar dat doe ik eigenlijk nooit. Ik begin gewoon en laat me leiden door wat me ingegeven wordt. Dan wéét ik wat ik moet doen, welke stappen ik moet nemen, welke vorm aan de beurt is op welke plek. Zonder er echt over na te denken. Ook het moment dat een schilderij of een beeld “af” is, is vaak opééns duidelijk. Ik ervaar dit elke keer weer als een heerlijk gevoel. Ik ben even uit mijn hoofd geweest en daarbij ,als ik dan klaar ben, kijk ik (meestal) naar een werk van me wat me een kloppend/ compleet gevoel geeft.
Na een aantal zwart/witte beelden te hebben gemaakt, ben ik de beelden daarna veelal gaan
beschilderen.
Tegenwoordig werk ik nog steeds als tandtechnieker, maar dan als freelancer aan huis.
Naast de zorg van onze lieve kindjes probeer ik zo veel mogelijk me nu te richten op beelden maken.
Vincent-mijn man- helpt mij met de sokkels van de beelden, waar ik heel erg blij mee ben. Dit maakt
de beelden helemaal af.
Ik denk dat door de dwalingen in mijn leven, waarbij ik in bepaalde periodes door diepe dalen
ben gegaan, mijn werken een bepaalde diepgang hebben gekregen.
Zowel de schilderijen als de beelden ogen allereerst vrolijk, maar elk werk heeft een diepere
laag. Ik kan er eigenlijk een scala van gevoelens en thema’s in terugvinden.
Zo zie ik in mijn werk een bepaalde introversie, verstilling, misschien zelfs de dwalingen en de worstelingen.
Maar zeker ook zie ik blijheid, bevrijding en expressiviteit. Dat deze tegenstellingen, die bij het leven horen, allemaal in het werk verweven zit, maakt dat elk werk een kloppend gevoel geeft.